دیواری است که برای جدا کردن فضای طبقاتی از ساختمان که در پایین‌تر از سطح زمین قرار گرفته‌اند، از محیط اطراف به کار می‌رود. این دیوار غالبا تحت فشار خاک اطراف قرار گرفته است و رفتاری مشابه دیوار حائل دارد؛ با این تفاوت که به تیرها و ستون‌های طبقات زیرزمین متصل می‌شود. طراحان به طور تجربی حداقل ضخامت دیوار بتن آرمه‌ی زیرزمین را اگر خاک پیرامونی خشک باشد، برابر با 200 میلیمتر در نظر می‌گیرند، حداقل ضخامت آن برابر با 300 میلیمتر منظور می‌شود.

منبع: سازه های بتن آرمه ( جلد دوم)، نویسنده: داود مستوفی نژاد