امیدوارم حالتان خوب باشد...

بیش از دو ماه هست از نوشتن این یادداشتم با عنوان "بگذارید نفس بکشم" میگذرد. در این مدت تصمیم گرفتم با فاصله بیشتر از اطرافیانم در خلونم بنویسم که حاصلش شد انتشار یادداشت تحلیلی هایی در این بخش از سایت. هدفم هم این بوده تا قدری از روزمرگی ها فاصله بگیرم و به جای آنکه صرفا هدفم تمرکز بر کسب و کار کنونی خودم باشد با تمرکز بر مشاهداتم از جامعه پیرامونم در راستای تلاش برای فرهگ سازی نقد اجتماعی به بقیه نیز یادآوری کنم که ما مهندسان هم امروز میبایست پا به پای پزشکان و پرستاران زحمت کش کشورمان در خط مقدم این مبارزه، مسئولیت اجتماعی مهمتری از کار روزمره امروزمان برداریم.

این روز ها مردم کشورمان همچون سایر نقاط دنیا در حال مبارزه با معظلات ناشی از ویروس کرونا هستند.هرچند به عقیده من مسائل اقتصادی سیاسی داخلی و بین المللی امان سبب گردیده که امروز مساله مشکلات مردم ایران از برخی جهات تفاوت های بیشماری با باقی نقاط دنیا داشته باشد:

• احتمالا شما نیز جزو افرادی هستید که از بین آشنایان و اقوامتان ، این مدت عزیزی را بر اساس ابتلا به ویروس کرونا از دست داده اید.
• احتمالا شما نیز جزو آندسته از اکثریت جامعه هستید که این روز ها فشارهای اقتصادی از زمین و آسمان بر شما عذاب نازل کرده است.
• احتمالا شما نیز از مخالفان استبداد و زورگویی چه از نوع داخلی و چه از نوع بین المللی هستید که میان این همه مشکلات آن نیز یکی موانع رسیدن شما به امیال و خواسته هایتان شده است.
• احتمالا شما نیز جزو آندسته از افرادی هستید که کسب و کارتان تحت تاثیر این رکود اقتصادی قرار گرفته است.
• احتمالا شما نیز جزو آندسته از افرادی هستید که ناملایمات اخلاقی امروز افراد جامعه(برآمده از مشکلات اجتماعی اقتصادی) بر شما نیز اثر گذاشته و بی اخلاقی های متعدد فردی شما را رنجانده است.

در این حالت چه بایست کرد؟

من اعقتاد دارم هنوز هم میشود امیدوار بود!

وقتی نگاهی به تاریخ می اندازیم میبینیم که در برهه های مختلف تاریخ همواره این شرایط سخت به تناوب در دوره های مختلفی جزو ثابتی از تاریخ زندگی بشر بر روی این کره خاکی بوده است و از این جهت ما شاید خیلی خوش شانس هستیم که دقیقا در یکی از آندسته دوره های تاریخی خاص جامعه بشری بسر میبریم! جالب است بدانیم که در این برهه زمانی همواره مسئولیت چه گروهی از بقیه بیشتر بوده است؟ انسان های بزرگی که در فعالیت های سازندگی کشور فعالیت داشتند. امروزه این افراد اکثرا فارغ التحصیل رشته های مهندسی خصوصا راه و ساختمان و معماری هستند بنابراین از شمایی که عضو این شبکه اجتماعی مهندسین 808 هستید دعوت میکنم تا به این سوال پاسخ دهید که امروز هدفمان از کسب و کارمان چیست؟ آیا صرفا پیشرفت مالی فردی یا خدمت در جهت سازندگی و طراحی جامعه امان؟

 فرد گرایی یکی از بزرگترین مشکلات امروز جامعه ماست، در مواقع بحران همین خصلت ما از مسئولیت پذیری اجتماعی افراد جامعه سبب میشود که شاهدیم سیل عظیمی از افراد برای کسب سود فردی بیشتر رو به بازرهای سرمایه می آورند و از نقش خود در قبال جامعه چشم پوشی میکنند.

اما نمیتوان برای همیشه از این مسئولیت اجتماعی خود بگذریم چه بخواهیم چه نخواهیم همه ما درون یک جامعه زندگی میکنیم حتی اگر مردم دور افتاده ترین قسمت آفریقا امروز با مشکل بحران مالی روبرو باشند تاثیر آن در میلیون ها کیلومتر آنطرف تر در داخل مرز ایران هم به من ایرانی میرسد بنابراین چطور انتظار داریم در درون یک کشور و شهر و محله در شرایط بحران گروهی تنها به فکر شخص خود باشند و شرایط وخیم فرد دیگری را نادیده بگیرند.وقتی که تعادل در طبقات جامعه از بین برود جامعه روز به روز به شرایط حاد خود نزدیک میشود که در دراز مدت نتیجه ای جز فروپاشی نخواهد داشت.

حرف آخر

میخواهم با چند سوال ذهنتان را درگیر برخی مفاهیم کنم:

• فلسفه زنده بودن من چیست؟
• مسئولیت اجتماعی من در این جامعه چیست؟
• هدفم از کسب و کارم چیست؟
• آیا من از اجتماعم جدا هستم و بایست فردی به زندگی خود بیاندیشم؟
• چطور میتواند حال من خوب باشد وقتی حال جامعه اطرافم خوب نیست؟

بگذریم

امیدوارم حالتان خوب باشد...

مطالب مرتبط:

• یادداشت تحلیلی: بگذارید نفس بکشم! 
• یادداشت تحلیلی: استارتاپ همراستا با سوسیال دموکراسی یا سرمایه داری؟
• یادداشت تحلیلی: ویروس کرونا چه تاثیری بر ساخت و ساز دنیا گذاشت؟ 
• ما مهندسین در این شرایط برای سازندگی کشورمان مسئولیم... 
• یادداشت تحلیلی:  ببخش و بگیر 
• چشم انداز و ماموریت 808